Te słowa każdy inaczej interpretuje, dlatego nie wypowiadać się tylko generalnie swoim tokiem myślenia.
Wiecie kiedy życie, daje nam nieźle w kość, często gęsto nie chcemy o tym mówić,
zamykamy się w sobie, skrywamy, wolimy nie wspominać o swoich uczuciach.
Ale na codzień jakby nigdy nic, maskujemy się pokazując naszą drugą twarz i zamiast rozgoryczonej, zrozpaczonej, wrażliwej, załamanej odsłony, widzimy to co każdy chciałby widzieć: uśmiech, śmiech, radość, szczęście.
Niestety, najgorzej jest jak niektórzy już się przyzwyczają do tej pozytywnej strony, myślą, że jak taki jesteś na codzień, to nie masz problemów, zmartwień.
Bo czy uśmiechnięta i pozytywna osoba może mieć problemy?
Wiecie, generalnie, osoby, które takie są, często właśnie miały w życiu ciężko i w sercu są całkiem inni, niż sobie możemy zdawać sprawę.
Ale nie o tym mowa, macie przyjaciół, rodzinę, chcecie dla nich jak najlepiej, czasami staracie się aż za bardzo aby coś wyszło, aby dać cząstkę szczęścia drugiej osobie.
Dlaczego też nie zawsze nam wychodzi?
Nie jestem w stanie na to odpowiedzieć, na to każdy samo sobie musi znaleźć odpowiedź, może pech, los tak chciał, przypadek, ludzie, czas, nie wiem może nawet pogoda robi swoje.
Ale jednak mimo tym przeciwnością, które jednak los nam narzuca, musimy się przełamać i wygrać z tym, najgorsze jest w tym wszystkim, że chcemy dobrze, a czasami wychodzi odwrotnie.
Podam teraz przykład przyjaźni, przyjaciel to nie jest osoba, która powie ci: "że będzie dobrze",
prawdziwy przyjaciel powie ci: "rusz dupę, musisz się wyszaleć, nie ten to inny" (dobra nie wiem czemu taki mi przykłąd przyszedł do głowy).
Tak samo, jak przyjaciel to nie jest osoba, którą będziesz widzieć codziennie, bo powie ci parę miłych słów, to osoba, która nie będzie się do ciebie odzywać miesiąc (wiecie szkoła, praca, nauka bla bla), a jak napiszesz, zadzwonisz, będziesz chciał/a się spotkać,pogadać, będziesz ciężko chory/a, wyżalić się, to zawsze przybiegnie, bo przyjacielem jest się zawsze, a nie tylko na chwilę. Dlatego opinia typu:" nie odzywamy się, to już nie jesteśmy przyjaciółmi", jest błędna, bo o przyjaciołach zawsze się myśli, nawet jeśli akurat się nie widujecie albo nie macie czasu aby się zobaczyć.
To osoba, która zawsze będzie, znosząc ciebie takiego jakim jesteś, przez lata, a nie którą znasz dwa dni, wyszła z tobą dwa razy, porobiliście sobie kilka selfie i już jesteście "bff", bo w tym życiu przyjaciel to prawdziwa rzadkość, ale doceni się to, dopiero jak się go straci.
